خرمهره هفت سوراخ یا هفت چشم یکی از طرحهای قدیمی خرمهره میباشد. خرمهره هنر شش هزار ساله باستانی ایران است که تولید آن در شهر قم تداوم داشته و توسط خاندان سعادتمند میراث داری شده است. از دهه ها قبل تا کنون انواع خرمهره هفت سوراخ در سایزهای مختلف توسط خانواده سعادتمند طراحی و تولید شده است. خرمهره های هفت سوراخ ریز و متوسط در ساخت انواع زیورالات کاربرد دارند و خرمهره های هفت سوراخ بزرگ به عنوان آویز دیواری استفاده میشوند.
تولید خرمهره هفت سوراخ یا هفت چشم با چالشهای بسیاری همراه است. در صورتی که لعاب خرمهره بیش از معمول غلیظ باشد سوراخ های مهره با لعاب پر میشوند و در صورتی که لعاب خرمهره رقیق باشد (به خصوص در مورد مهرههای هفت چشم ریز) سطح مهره زبر میشود و سطح صیقلی حاصل نمیشود. بنابراین در ساخت خرمهره هفت سوراخ میزان استفاده از لعاب و محل قرارگیری قطعه در کوره بسیار حائز اهمیت است.
در حال حاضر استفاده تزیینی و استفاده از خرمهره به عنوان چشم زخم از جمله کاربردهای خرمهره میباشند. در برخی از اشعار پارسی هیچ اشارهای به دو کاربرد مذکور نشده است و از خرمهره به عنوان ابزاري جهت داد و ستد یاد شده است. گرانويل براون در شرح سفرش به قم از صنعت ساخت اين سفالينه هاي آبي رنگ زيبا تحت عنوان مهم ترين مصنوع ساخت اين شهر ياد مي کند و مي نويسد: اشياي کوچک بسياري با اين ماده ساخته اند، مثل نمکدان، چراغ، کوزه، سرچپق، دانه ي تسبيح و طلسم هاي دکمه مانند، در شکل و اندازه هاي گوناگون که بيشتر براي ساختن گردنبند بچه ها استفاده مي شود و به منظور جلوگيري و دفع چشم زخم.
وانکه را خرمهره بودي با فلوس هم بدست افتاده مقدار سبوس
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.