خرمهره سه سوراخ مهره اي به رنگ آبي فيروزه اي روشن می باشد. اين مهره ها که امروزه تنها در شهر قم در ايران به صورت گسترده توليد می شوند. در برخی از کشور های غربی با عنوان “مهره های شانس طرفدار دارند. تکنيک ساخت اين مهره ها نوعي تکنيک مي باشد، و در صنعت سفالگري با نام هاي سمنت کاري شناخته شده است. در مورد پيشينه ي خرمهره اختلاف نظر وجود دارد و عده اي اصل اين بهتر-صنعت را متعلق به ايران و عده اي آن را از مصر مي دانند. که البته
نظريه ي اول صحیح است. آنچه همواره کار را در اين زمينه دشوار ساخته است نبود منابع کافي است چرا که در زمينه ي مطالعه در باب «خرمهره» منابع شفاهي در دست نمی باشد.
هنر-صنعت ساخت سفالينه هاي لعابدار که خرمهره در گستره ي آن جاي مي گيرد بيشتر براي ساخت مهره ها و صفحه ها و اشياي کوچک به کار مي رفت. تکنيک ساخت خرمهره سمنت کاري نام دارد که از زمان کشف کاربرد اين شيوه در قم در دهه ي 1960 به آن «خرمهره قم» نيز گفته مي شود و نوعي روش لعاب-آوري است. هرچند به صورت اصولي تکنيک لعابکاري سفال در منطقه ي خاور ميانه، حداقل به اواخر هزاره ي دوم پيش از ميلاد مسيح باز مي گردد. و توليد انواع آن تا پيش از دوران پارت ها و ساسانيان انجام نگرفته است. اين گونه سفالينه در 5000 سال پيش از میلاد ساخته شد و مي توان گفت نخستين مصنوع ساخت بشر بود.
اين سفالينه ها در مناطقي از خاورميانه از جمله مصر و بين النهرين و ايران ساخته مي شد. البته با استناد به منقوالت دقيق تر اين مصنوع هنري ابتدا در خاور نزديک و بعد در مصر توليد شده. و سپس به نواحي ديگر از جمله رودس، کرت، قبرس،روسيه، ايتاليا و اروپاي مرکزي، فرانسه و بريتانيا راه پيدا کرده است.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.